بچه هاتون رو مذهبی تربیت میکنین یا غیر مذهبی ؟
یه مطلبی خوندم که خیلی برام جالب بود ؛ که تو تربیت خودمم استفاده شده بود.
شعار خودمم همیشه این بود که بچه هام رو غیر مذهبی و به روش خانواده خودم تربیت خواهم کرد.
جوابهاتون رو دوست دارم بشنوم تا بعد اون مطلب رو به اشتراک بذارم :)
+اگر تو مترو نشسته باشین با فرزند کوچکتون
مذهبی باشین ، خانمی بی حجاب روبه روی شما، فرزند شما از علت تفاوت این خانم با شما بپرسد چه جوابی میدهید ؟
اگر غیر مذهبی باشید و خانمی چادری رو به روی شما نشسته باشد و کودک شما از علت تفاوت این خانم با شما بپرسد چه ؟
من در خانواده ی غیر مذهبی بزرگ شدم.
عمده ی تربیت من به دست پدرم بود.
مادرم از اون زن هاییه که مذهبش دلیه ، مکه رفته ، نماز حتی بلد نبوده بخونه، میشینه هر شب به شب اونجا از روی کتاب ۱۷ رکعت رو باهم میخونه :)) در حدی که زانو درد میشه :)) . از روی قرآن و . هم خیلی خوب نمیتونه بخونه ، اما براش خیلی چیزها قابل احترام و مقدسن.
پدرم ولی لائیک و لامذهب ولی هیچ کس احتمالا جز من این رو نمیدونه.
تا چند سال پیش شاید خودم هم نمیدونستم.
اما همین آدم بررای من قرآن حکیم خرید با تفسیر ، سی دی تفسیر قرآن خرید گفت فرصت نمیکنی کتاب های من رو ببری و بخونی این جایگزینش (خودش به طور کامل تفسیر قرآن ، و حتی کتب مذاهب دیگر رو مطالعه کرده) و من رو کاملا آزاد و مختار د انتخاب مذهب و عقیده قرار داده ولی انسانیت شعار همیشگیش بوده.
مطلبی که خوندم میگفت مهم نیست مذهبی یا غیر مذهبی بزرگ کردن.
همونقدر که من دلیل دارم بچه ام رو غیر مذهبی بزرگ کنم یکی هم دلیل داره بچه اش رو زیر سایه ی مذهب بزرگ کنه و دلایل هر دو طرف هم مثل تک تک نظراتتون قابل تامله !
این مهمه که در تربیت مسائل رو به اخلاق گره بزنیم !
اگر قصد مذهبی بار اوردن بچه ها رو دارین اخلاق رو به دین گره نزنین.
دروغ گفتن، ناسزا گفتن، بدقولی کردن و . در هر نظامِ باوری ای اشتباهه .
اگر شما به فرزندتون بگین که دروغ بده چون خدا گفته ، پس فردا اگر تصمیم بگیره لائیک بشه چی ؟ عملا زشتی دروغ براش بی معنی میشه.
خیلی از مفاهیم هم در اخلاق وجود دارن و هم در دین ، اگر قصدمون بزرگ کردن کودک در سایه ی مذهبه ؛ بهتره اول مسائل رو به اخلاق گره بزنیم ، و بعد به دین.
همه ی ما آدم ها به چشم به هم زدنی بی دین میشیم، با دین میشیم یا دینمون رو تغییر میدیم ، اون بچه ای که غیر مذهبی بزرگ شده اگر زیر سایه ی اخلاق مداری بزرگ نشده باشه ، میتونه خیلی راحت در کوتاه ترین زمان ممکن تصمیم به با دین گرفتن بکنه ، نماز و روزه و احکام یاد بگیره ولی چیزی رو که دیگه یاد نمیگیره ، شعور و اخلاقه !
بچه ای که یاد نگرفته دروغ کار زشتیه ، در سن بیست سالگی دیگه خیلی سخت میشه یادش داد.
بچه ای که یاد نگرفته به بزرگترش احترام بذاره در سن ۲۰ سالگی خیلی سخت میشه یادش داد.
بچه ی بی مسئولیت از یک سنی که رد بشه دیگه نمیتونی بهش مسئولیت پذیری یاد بدی !
اخلاق، شعور ، آداب درست زندگی کردن اون چیزهایین که نیاز به زمان دارن ، نیاز به تمرین از سنین کودکی دارن.
اگر آدم دروغ گویی هستین ، بد دهنین ، بیشعورین ، چه مذهبی باشین چه لامذهب ، عملا فرقی برای آدمهای اطرافتون ندارین .
دوم این که همیشه احتمال بدیم که یک درصد داریم اشتباه میکنیم.
با هر نظام باوری بپذیریم که دنیا بزرگتر از اونیه که ما بتونیم کاملا درکش کنیم.
موضوع این نیست که بچه رو حتما مذهبی یا حتما غیر مذهبی تربیت کنیم !
موضوع اینه که احتمال بدیم یک درصد شاید داریم اشتباه میکنیم.
اگر مذهبی نیستین و بچه اتون ازتون میپرسه که مامان چرا اون خانومه چادر پوشیده ، نگو چون بی عقله ! چون شست و شوی مغزی شده ! چون چاقه پوشیده تا چاقیش دیده نشه ! بهش بگین ما مسلمان نیستیم ، یا مسلمونی هستیم که حجاب رو به شکل اونها قبول نداریم و یا هرچی ! این فرصت رو به بچه بدین تا با دنیای اطرافش تعامل برقرار کنه ، بدون ترس که زن های چادری خطرناکن !نباید نکته ای منفی از چادر در ذهنش بمونه.
ممکنه بزرگ شه و حقیقت رو به شکلی متفاوت تر از شما پیدا کنه.
یا اگر معتقد به حجابین و ازتون پرسید چرا اون خانم حجاب نداره ، نگین چون نفهمه ، چون بی بند و باره ، چون خدا رو قبول نداره ، چون میخواد بره جهنم.
بلکه بسته به سنش براش توضیح بدین راجع به دلایل خودتون برای حجابتون !
هر دلیلی که یک درصد احتمال خطا توش پذیرفته باشه.
یا فرصت دوستی با دختر های بی حجاب رو از بچه هاتون نگیرین !
شاید بزرگ شه و حقیقت رو به شکلی متفاوت از شما بفهمه.
کدوم یک از ما جرات داره بگه حقیقت رو به طور کامل فهمیده ؟
یک درصد احتمال خطا قائل شیم.
اخلاق رو محور تربیت قرار بدیم به صورت مستقل.
درباره این سایت