گور باباتون

گریه میکردم پای تلفن و میگفتم این همه بیگاری بده ، این همه بیخوابی، عین برده ها ازت کار بکشن، تهش هیچی. 

کلی هم فحش بد بد دادم و گفتم تف تو ریش فلانی و فلانی و فلانی  و فلان و دین و بند و بساطشون که تمام زندگیمون رو به باد دادن . 

بهم قول داد که تا یه مدت خیلی کوتاهی وضع عوض میشه و دلم رو گرم کرد. 

الآن شنود نکرده باشن تلفن رو و  نیان بگیرنم ببرنم اوین صلوااات . :)) 

بعدشم که آروم شدم رفتم و گوشه ی کرشمه رو با سه تارم تونستم خوب بزنم.

میگه : 

جانم هزارُ مرتبه به به از آن لب شکرین 

خدا کند جانم که نباشد اجل بقصد و کمین 

جانم هزارُمرتبه به به از آن لب شکرینت شکرینت شکرینت 

شکرینت شکرینت شکرینت از آن لب شکرینت.

___

بعدش گفتم گور بابای دنیا و همه اشون. 

بالاخره هر جور شده یه سوراخ پیدا میکنم خودم رو نجات میدم. 

الآنم دارم حاضر میشم برم بلیط قطارم رو عوض کنم و یه بادی به کله ام بخوره تا پف چشمهام بعد اون همه گریه بخوابه :))) 

بعد هم برگردم بشینم پای درسم ! 

والاااع.